Winnend roulettesysteem nu echt bekend

“Met mijn systeem kun je echt niet verliezen.” Tja, we hebben het vaker gehoord. De afgelopen decennia zijn er steeds weer zogenaamde geleerden die het nu écht bij het rechte eind hebben. Vol bravoure vertellen ze over het systeem dat ze minutieus hebben uitgedokterd. Vervolgens blijkt dat ook hun systeem om voor altijd te winnen met roulette niet zelden verlies oplevert. Gedesillusioneerd druipt men af. Maar goed, nu is er dan toch één die een succesvol en winnend roulettesysteem heeft en dit uit de doeken doet.

Doyne Farmer – van beroep is hij natuurkundige – was eigenlijk de enige in de geschiedenis die een succesvolle methode had ontwikkeld om winstkansen bij het roulettespel aanzienlijk te vergroten. Dertig jaar geleden was hij nog student en het leek hem een enorme uitdaging. Hij fabriceerde een computer – dat is in die tijd al een knappe prestatie te noemen – en daagde het roulettespel uit. Het waren niet alleen de kansen om te winnen die werden vergroot, hij had met zijn methode ook een duidelijk winstvoordeel op het huis. Als je in ogenschouw neemt dat destijds de technologische ontwikkelingen ten opzichte van het heden nog minimaal waren, is zijn prestatie buitengewoon knap te noemen. Maar vanwege zijn nadeel bleef zijn winst beperkt.

Gebaseerd op fysica

We schrijven eind jaren zeventig. Doyne Farmer spendeert meerdere jaren aan de ontwikkeling van zijn systeem. Hij was van mening dat een aantal factoren kon worden berekend. Bij een juiste berekening zou men ervan uit kunnen gaan dat de kansen om winst te boeken aannemelijk waren en in ieder geval procentueel toe zouden nemen. Het eerste aspect dat hij analyseerde was de rol van de bal langs de velg van de roulettebak. Hij beschikte over een theorie die hem duidelijkheid gaf over het aandeel van dit aspect ten aanzien van het vakje waarin het balletje zou belanden.

Ook het stuiteren van de bal werd onderworpen aan een behoorlijke test. Hij ondervond dat het stuiteren toch wel tot de moeilijkste aspecten gerekend kon worden van zijn theorie. Toch lukte het hem – mede door de berekening van factor 1 – een voordeel te behalen die voor een ander onhaalbaar bleek. Factor drie van zijn methode behelst het moment dat het balletje in het vakje belandt. Ook daarin kreeg hij het voor elkaar om een wezenlijk voordeel te behalen.

Eenzelfde benadering

Doyne Farmer is hierover naar buiten getreden, omdat er onlangs e.e.a. is gepubliceerd over dit onderwerp. Studenten van de Hong Kong Polytechnic University hebben zijn benadering gekopieerd met de technologische middelen die nu voorhanden zijn. Zij kwamen tot de conclusie dat de verhoging van de winstkansen kon worden geschat op ongeveer 18 procent. We hoeven u wellicht niet te vertellen dat een dusdanige verhoging in een casino kan leiden tot behoorlijke winsten.

Het kopiëren van zo’n benadering biedt overigens geen garanties. Het casino waar u zich bevindt, speelt hierin een variabele rol. Variabel in de zin dat medewerkers van een casino bijvoorbeeld kunnen bepalen hoe lang de roulettebal draait alvorens in een vakje te vallen. De theorie van Doyne Farmer is mooi, dat moet worden gezegd. Maar in de praktijk biedt het zeker geen garanties.